Maraş Destanı

MARAŞ DESTANI


Reşit SELÇUK*


Büyüklerin içini titretirken anışı,
Benliğimde duyardım intikam uyanışı
Nasıl Siper olmuştu yurda gövde, kel ve baş
Hatıran en ulvidir, Ölmez kahraman Maraş.

Cihan yakan ateş En son bizi yakmıştı,
Yenilmez milletimiz silahı bırakmıştı
Kesilir sanmışlardı Türkün azimkar sesi
Düşmanlara hız verdi Mondros mütarekesi.

Tarihe açılıyor derlerken yeni bir devr,
Kollarımız bağlandı ve imzalandı sevr,
Kahredici bir elin imza attığı kağıt
Milletine vermişti hiç dinmeyen bir ağıt

Akıyordu dört yandan yurda düşman sanki sel,
Sarıyordu vatanı hain, canavar bir el
Her taraftan üşüştü düşmanlar alay alay
Zannettiler ki söner tarih yapan yıldız, Ay


İstanbulu, İzmiri, daha nereleri var
Kapış, kapış edildi yaralı olan diyar,
Haykırdılar cihana, Kırdık Türkün belini,
Bin asırlık ejderin getirdik ecelini.

Binbir türlü entirika, Binbir türlü emelle,
Yakalanır sandılar Türk denen ejder elle.
Esirlik yazmamıştı Türk’e taptığı ilah,
İmandı ona kuvvet, İnamdı ona silah.

Hürra sedalarile mahzun ettiler ayı.
Sandılat biersuy yapmaz başı bozuk alayı.
Bastıkları yerlere dikerek zafer taşı,
Birgün işkal ettiler böylelikle Maraş’ı

Maraşlının bağrında bir alev oldu o an.
Evliyalar yurduna kahbeler doldu o an.
Kollarını sallayıp gezdiler sokak sokak;
Mazlumlara zulmedip ezdiler sokak, sokak,


İndirdiler kaleden kahraman yıldız, Ayı,
Astılar şevk içimde paçavrayı.
Gözleri kan bürüdü, kalpler kor oldu o an.
Hücum marşını çaldı evvela sütçü İmam

Allah, Allah diyerek Maraşlı
Ölümü hiçe saymış, Koşuyordu Maraşlı
Vatanın siperiydi, Her bir gövde, kol ve baş
Fedailer yatağı oldu Kahraman Maraş.

Türkün ölmezliğinim geldi, haykırmak çağı.
Hainleri yok etmek, vurmak ve kırmak çağı.
Sardı etrafı bütün bu ateşin alevi,
Düşmana mezar oldu Maraş’ın her bir evi.

Baba, oğul, kadın, kız döğüştüler başbaşa,
Sarıldılar sopaya, kazmaya, bele, taşa.
Binbir ölüm saçtılar düşmanın tepesine,
Kaçacak yer aradı hainler sine sine,

Mehmet hiç düşünürmü üç günlük Fatmasını,
Anne gömdü bağrına seferberlik yazısını.
Evlet yetiştirmişti ölmek için bu güne,
Nişanlısı cephede hiç dururmuydu Döne.

Yediden yetmişe de, dövüştü baba, kardeş,
Yağdırdılar düşmana bin bir ölüm ve ateş,
Ne destanlar haykırır dile gelirse taşı,
Bir avuçta kurtardı Maraşlılar Maraş’ı.

Her kahraman sanki bir efsaneden tufandı.
Ecdadının durmayın, vurun dediği andı.
Her tepesi bir kal’a her taşı bir mezardı,
Yurdunu çiğnetmek Türke ardı.

Ey gözü yaşlı baba, beli bükülmüş Nine,
Sil gözünün yaşını bak, yurdunun haline
Tarihin bağrına düşmüş şehit oğlun uyanıyor.
Türklük tek tab olmuş, hepsi şehidini anıyor.

Ey mezarı tarihin sinemi olan yiğit,
Ey milletin kalbinde imanı bulan yiğit;
Her adımda diksekte senin için binbir taş.
Hatıran ebedidir, Abide olmuş Maraş.

Ey şehit oğlu Asker, hiç düşünme babanı,
Mukaddes yurda aktı onun mübarek kanı.
Bu toprak yalnız seni şehit baban şad olsun,
On iki Şubat sana mukaddes bir yad olsun.

Aşk bitti

Bir aşk nasıl biterse öyle bitti bu aşk da
      Uzun bir hastalık gibi
      Aralıksız dinlediğim alaturka bir fasıl gibi
      Gökyüzüne bakmayı, dostlara mektup yazmayı
      Çiçekleri sulamayı unutmuşluğum gibi
Bitti. 

Bir aşk nasıl biterse öyle bitti bu aşk da 

Yürümeyi yeniden öğrenen felçli bir çocuk gibi
Sokağa çıkmalıyım şimdi ve çoktandır
İhmal ettiğim dostlara yeni bir adres bırakmalıyım
Pencereleri açmalı, kitapları düzenlemeliyim
Belki bir yağmur yağar akşama doğru
Yarıda bıraktığım şiirleri tamamlarım 

Aşk da bitti diyordu ya bir şair
Aşk bitti işte tam da öyle

Hasret

Taktım da hasretin kanadın şöyle,
Uçup da mâziyi göreyim dedim.
HÛ sesi, NAL sesi ne haşmet öyle,
Mânadan halkalar öreyim dedim.

Malazgirt'e vardım, baktım ALPARSLAN;
Sağ elde kılıcı, sol elde kalkan,
Ovaya akarken oluk oluk kan,
Zafer tacı giydi milletim dedim.

Bir akın ki sorma, rüzgârla yarış,
Vatan oldu anadolu her karış,
Ellerim havada HAKK'a yalvarış,
HİLAL'i Bizans'da göreyim dedim.

Gemiler inerken karadan suya,
Veliler, dervişler başladı HÛ'ya,
Sahib olduk artık biz bu AHÛ'ya
Kapanıp secdeye, şükredem dedim.

Cihangir YAVUZ'um dalmış da çöle,
Kan ve terle sahra, dönmüştü göle,
HİLAFET tâcını giyip de öyle,
Mısırdan dönerken varayım dedim.

Mohaç ovasında SULTAN SÜLEYMAN,
İslamın ordusu savaşır yaman,
HÂLIK'ım yardımcı ona her zaman;
Koşup hünkârıma er olam dedim.

Zaferden dönüyor şanlı BARBAROS,
Kıyam etmiş ona Giritle, Rodos,
Hırçınca tekneme vururken lodos,
Kıbrısa bir selam vereyim dedim.

Dalıp gitmiş idim ben bir âleme;
Döndüm hâle, Düştüm acı, eleme;
Bana ümid, şifâ veren kelime,
ALLAHU EKBER'i haykıram dedim.



Zeki Soyak

Mehmetçik

Çelik gibi bakışı ufku derinden deler
Her adım atışında aydınlanır gölgeler

Barışta sevgidir o savaşta bir ok gibi
o kadar hızlıdır ki hem vardır hem yok gibi

Vatanın bekçisidir yüreklerde coşkudur
Dost için bir kucak düşman için kuşkudur

Nöbette heykel olur oynatılmaz yerinden
Hiç savaşmamış gibi şen döner seferinden

Adı dillerde destan varlığı huzur verir
Onun kutsal hizmeti gönüllerde yükselir

Al bayrak dalga dalga semalarda süzülür
Şehit düştüğü yerde toprak ağlar üzülür

Atatürk ilkeleri bağrında kazılıdır
Ulusumun kaderi alnında yazılıdır

Tarihin her çağında adı hep kahramandır
Destan yazar süngüsü fırtınadan yamandır

Gururudur milletin, üzülürse biliriz
Güçlüdür yürekleri, sevinirse güleriz

Hem Ahmet’tir hem Hakan biz ulusça severiz
Peygamber müjdesidir ona Mehmetçik deriz



Feride Ömür

Mehmetçik

Kükredi cihana sesın duyurdu
Vatan bölünemez diye haykırdı
Şehitliye hazır tekbirler aldı
Kükre mehmetciyim tarih yaz yine.

Ata bu uğurda bak şehit oldu
Onun sayesınde vatan kurtardı
Mükafat olarak cennet vad oldu
Kükre mehmetciyim tarih yaz yine.

Mehmetcik adıyla gönüllerdesın
Atan şehit gazi sen onun nesli
Canın verir asla taviz vermezsin
Kükre mehmetciğim tarih yaz yine.

Havada karada denizde varsın
Bundan böyle herkes hattini bilsin
Yunan pici neki senle yarışsın
Kükre mehmetciğim tarih yaz yine

Vatanına siper edersin kendin
Düşmanı yener azm ile fendin
Cenneti eladır ebedi yurdun
Kükre mehmetciğim tarih yaz yine

Terörün yüzünden çok kan döküldü
Nice gelinlerin boynu büküldü
İslamın içine nifak sokuldu
Kükre mehmetciğim tarih yaz yine

Yahudiden hiç bir zaman dost olmaz
Asker canın verir vatanın vermez
Denizde karada asla fark etmez
Kükre mehmetciğim tarih yaz yine

Gerçek türk olanlar bu işi yapmaz
Türk kanı taşıyan vatanı satmaz
Bu millet bütündür vatan bölünmez
Kükre mehmetciğim tarih yaz yine

Korede kıbrısta bosna hersekte
Somali karabağ kosova elde
Mehmetcik adıyla vardır her yerde
Kükre mehmetciğim tarih yaz yine

Afganlar baskıyla susturuluyor
Filistinde tanklar insan eziyor
Irak a seneryo hazırlanıyor
Kükre mehmetciğim tarih yaz yine

Orhan der mehmetcik hep gururumuz
Müslümanız iman dolu özümüz
Ermeni olamaz bizim dostumuz
Kükre mehmetciğim tarih yaz yine



Orhan Acar

Babamdan / Çanakkale

Onsekiz mart bindokuzyüzonbeş deniz kan kırmızı ateşten
Mahzun kaldı tüm ayrılanlar eşinden
Mustafa kemal uyandırdı Türk’ü düşünden
Tarih yazdı gazilerle birlikte şehitler

Minarelerde sabah ezanı okunurken
Kan kusuyor kalleş düşman ateş ederken
Allahu ekber der gazi şehit yere düşerken
Tarih yazdı gazilerle birlikte şehitler

Babalar dua eder, analar göz yaşını siler
Kundaktaki bebek susmuş sanki zaferi müjdeler
Erini şehit veya gazi olarak bekler gelinler
Tarih yazdı gazilerle birlikte şehitler

Yalınayak başı kabak saldırdı düşmana Mehmet
Paşam serin tut gönlünü can kurban sen emret
Ya gazi unvanına ulaşırım yada şehadet
Tarih yazdı gazilerle birlikte şehitler

Birleşmiş İngiliz, Yunan, yardımcı Anzaklar
Dayanmışlar tam teçhisat boğaza utanmazlar
Siper etmiş sinesini topa tüfeğe kahramanlar
Tarih yazdı gazilerle birlikte şehitler

Kadın erkek koşar cepheye can verir seve seve
İkiyüzelli bin şehit verdik Vatan için Çanakkale’ye
Koptu kıyamet Çanakkale döndü mahşere
Tarih yazdı gazilerle birlikte şehitler

Kelle koltukta aman vermedi düşmana Mehmet
Ezelden beri Türk’tür öyle de kalacak bu memleket
Yakışır mı Türk askerine cepheyi terk etmek
Tarih yazdı gazilerle birlikte şehitler

Her karış toprağı sulanmış ecdat kanıyla
Türk karşı koymuş düşmana şöhreti, şanıyla
Tüm sınırlarımız çizilmiş şehit kanıyla
Tarih yazdı gazilerle birlikte şehitler

Sopasını, kazmasını kapan koşmuş cepheye
Aç, susuz karşı koymuş ahlaksız kefereye
Çanakkale geçilmez ey gafil dön geriye
Tarih yazdı gazilerle birlikte şehitler

Tüm dünya duydu, titredi Türk’ün Allah sesini
Toprakla tımar etti gazi kendi yarasını
Son nefesinde bile eksik etmedi duasını
Tarih yazdı gazilerle birlikte şehitler

Aslan Mehmetçik böyle kurtardı vatanı
Namert düşman gel imana Türk’ü iyi tanı
Hüsrana uğrarsın tekrarlama geçmişteki hatanı
Tarih yazdı gazilerle birlikte şehitler

Analar, bacılar, gelinler ağıt yakar şehitlerin peşinden
Babalar çıkmaz oldu yavruların düşünden
Kimse emin değil gidenlerin döneceğinden
Tarih yazdı gazilerle birlikte şehitler

Cephane taşır Türk kadını cepheye
Yürürken meme veriyor kundaktaki bebeğe
Hiçbir şey düşünmüyor odaklanmış zafere
Tarih yazdı gazilerle birlikte şehitler

Ey Türk oğlu Türk rahmetle an şehit atanı
Sana emanet etti bu cennet gibi vatanı
Kuloğlu rehavete kapılma dostunu, düşmanını tanı
Tarih yazdı gazilerle birlikte şehitler



Meral Yağcıoğlu

Şirler Bile

Merdüm-i dideme bilmem ne füsun etti felek
Giryemi füzun eşkımı hun etti felek
Şirler pençe-i kahrımda olurken lerzan
Beni bir gözleri ahuya zebun etti felek



Yavuz Sultan Selim Han